Potrzebujesz szybkiej pomocy?

13 października, 2024

Zakaz utrudniania dla pracowników tymczasowych: ochrona przy zatrudnieniu po skończonym okresie udostępnienia

Zakaz utrudniania jest ważnym elementem Ustawy o alokacji pracowników przez pośredników (Waadi), która chroni pracowników tymczasowych przy zawieraniu umowy o pracę z użytkownikiem po zakończeniu ich udostępnienia. Zgodnie z artykułem 9a Waadi, agencja pracy tymczasowej nie może stwarzać przeszkód dla zawarcia umowy o pracę pomiędzy pracownikiem tymczasowym a użytkownikiem. Ten artykuł wyjaśnia, co dokładnie oznacza zakaz utrudniania, jakie są wyjątki i jak działa w praktyce.

Co oznacza zakaz utrudniania?

Zakaz utrudniania ma na celu wzmocnienie pozycji pracowników tymczasowych, tak aby po udostępnieniu mogli łatwo podjąć pracę u użytkownika. Kiedy udostępnienie (praca tymczasowa) dobiega końca, pracownik tymczasowy powinien być wolny do zawarcia umowy o pracę z użytkownikiem, bez żadnych ograniczeń ze strony agencji pracy tymczasowej.

Oznacza to, że pracownik tymczasowy nie może być związany klauzulą o konkurencji lub klauzulą o niezawieraniu umów z klientami, która uniemożliwia mu bezpośrednie podjęcie zatrudnienia u użytkownika. Każde postanowienie, które stanowi taką przeszkodę, jest uznawane za nieważne na podstawie art. 9a Waadi.

Tło i cel zakazu utrudniania

Waadi ma na celu ochronę pozycji pracowników tymczasowych i gwarantowanie, że pracują na takich samych warunkach jak pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez użytkownika. Oprócz zakazu utrudniania, Waadi stanowi m.in., że pracownicy tymczasowi mają prawo do takich samych warunków pracy jak stałych pracowników użytkownika. Zakaz utrudniania skierowany jest specjalnie na ułatwienie przejścia od pracy tymczasowej do stałej przy użyciu udostępnienia.

Europejski kontekst: Dyrektywa o agenturach zatrudnienia

Zakaz utrudniania z Waadi jest w dużej mierze oparty na Europejskiej Dyrektywie o agenturach zatrudnienia, która ma na celu ochronę pracowników tymczasowych we wszystkich państwach członkowskich UE. Dyrektywa ta zobowiązuje państwa członkowskie do podjęcia środków, które zapewniają, że każda przeszkoda dla zawarcia umowy o pracę pomiędzy pracownikiem tymczasowym a użytkownikiem może być uznana za nieważną. Celem dyrektywy jest promowanie dostępu pracowników tymczasowych do stałych umów o pracę.

Stosowanie zakazu utrudniania: kogo chroni?

Zakaz utrudniania obowiązuje dla pracowników tymczasowych, ale pojęcie „pracownika” w Dyrektywie o agenturach zatrudnienia jest szersze niż definicja holenderska. Według Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE), zakaz utrudniania może dotyczyć także samozatrudnionych, pod warunkiem wystąpienia stosunku pracy, w którym pracownik pracuje pod kierownictwem użytkownika i otrzymuje za to wynagrodzenie. Oznacza to, że zakaz utrudniania obowiązuje nie tylko dla pracowników z umową o pracę, ale także dla samozatrudnionych pracujących na zlecenie throughuczynności.

Jakie są granice zakazu utrudniania?

Chociaż zakaz utrudniania daje wiele ochrony, istnieją pewne wyjątki:

  • Rozsądne wynagrodzenie za rekrutację i szkolenia: Agencja pracy tymczasowej może w pewnych przypadkach żądać od użytkownika wynagrodzenia, jeśli chce zatrudnić pracownika tymczasowego. Wynagrodzenie to musi być jednak rozsądne i może dotyczyć jedynie rzeczywistych kosztów poniesionych na rekrutację i szkolenie. Standardowe klauzule karne są niedozwolone.

  • Czas trwania skierowania: Im dłużej pracownik tymczasowy pracował dla użytkownika, tym mniej uzasadnione jest żądanie przez agencję wynagrodzenia. Po długim okresie udostępnienia przyjmuje się, że agencja pracy tymczasowej odzyskała już swoje koszty.

Co jest dozwolone na mocy zakazu utrudniania?

Chociaż nie są dozwolone przeszkody uniemożliwiające pracownikowi tymczasowemu zawarcie umowy o pracę z użytkownikiem, agencje pracy tymczasowej mogą pod pewnymi okolicznościach żądać jednak wynagrodzenia. Wynagrodzenie to musi być rozsądne i odnosić się do kosztów poniesionych przez agencję pracy tymczasowej na rekrutację, udostępnienie lub szkolenie pracownika tymczasowego.

Jednak ważne jest, aby kwota była proporcjonalna do świadczonych usług. Agencja pracy tymczasowej może na przykład żądać wynagrodzenia za koszty rekrutacji, ale nie za utracony zysk, który traci, kiedy pracownik tymczasowy przechodzi do użytkownika.

Co się dzieje, gdy zakaz utrudniania jest naruszany?

Jeśli agencja pracy tymczasowej narusza zakaz utrudniania, na przykład narzucając pracownikowi tymczasowemu klauzulę konkurencji, klauzula ta jest nieważna. Pracownik tymczasowy może w takim przypadku bez przeszkód podjąć pracę u użytkownika. Ważne jest, aby zarówno agencje pracy tymczasowej, jak i użytkownicy byli świadomi tych zasad, aby uniknąć niepotrzebnych konfliktów.

Wnioski

Zakaz utrudniania z Waadi to kluczowe narzędzie gwarantujące pracownikom tymczasowym możliwość zawarcia umowy o pracę z użytkownikiem po zakończeniu ich skierowania. Zakaz ten zapewnia, że agencje pracy tymczasowej nie mogą stawiać przeszkód, takich jak klauzula konkurencji, która uniemożliwiałaby pracownikowi tymczasowemu podjęcie zatrudnienia u użytkownika. Chociaż istnieją pewne wyjątki, takie jak rozsądne wynagrodzenia za rekrutację i szkolenie, ogólna zasada mówi, że przejście do stałej umowy o pracę powinno przebiegać jak najbardziej płynnie.

Masz pytania dotyczące zakazu utrudniania lub wątpliwości, czy Twoja umowa o pracę tymczasową jest zgodna z prawem? Skontaktuj się z prawnikami od prawa pracy z Arslan Advocaten w celu uzyskania profesjonalnej porady i wsparcia.

Udostępnij tę wiadomość

Facebook
Twitter
LinkedIn

Potrzebujesz szybkiej pomocy?